Wandelen door de Voerstreek De Voerstreek ligt in België, maar schurkt zo dicht tegen Nederland aan dat je tijdens een wandeling gemakkelijk van het ene naar het andere land loopt. Buitenleven zoekt de grens op. Tekst Claire Elling Fotografie Nele Siebel Bijna drie uur geleden verlieten wandelgenoot R. en ik in alle vroegte Den Haag. Zojuist passeerden we bij Eijsden, net onder Maastricht, de grens en nu rijden we ’s Gravenvoeren in, een van de zes dorpen van de Voerstreek. Onderweg hebben we het landschap zien veranderen van plat en recht naar heuvelachtig en kronkelend. De zon is nog niet zo lang op en doet haar best de groene heuvels te ontdoen van dauw. ’s Gravenvoeren blijkt een rustig lintdorp met dwars daar doorheen de kabbelende rivier de Voer. We tellen twee kroegen, een benzinepomp, een kerk en een VVV. Daar eerst maar eens een wandelkaart scoren. Het plan is namelijk grensoverschrijdend te gaan wandelen, van België naar Nederland en weer terug. In de Voerstreek ligt een uitgebreid wandelknooppuntennetwerk van wel 124 kilometer, waarvan een groot gedeelte langs de Nederlandse grens. We parkeren de auto en trekken de wandelschoenen aan. Op naar Nederland! De wandelroute naar Nederland, die we zelf uitstippelen aan de hand van de knooppunten, begint meteen goed: steil omhoog. Doordat het hier zo heuvelachtig is, word je na elke klim verrast door een adembenemend, spectaculair uitzicht. De hoogteverschillen zijn groot (het hoogste punt is 287 meter!) en al klimmend verbazen wij ons over de totaal andere omgeving waarin we terecht zijn gekomen. De Voerstreek ligt zowat in onze achtertuin (de Belgen noemen het liefkozend ‘het zolderkamerke van België’), maar je waant je veel zuidelijker dan België. We zien de glooiende heuvels van Toscane, de sappige groene weiden van de Alpen en de pittoreske 2011 SEPTEMBER 71 Pagina 4
Pagina 6Heeft u een mailing, onlinebook of online vakbladen? Gebruik Online Touch: folder digitaal op uw website plaatsen.
Buitenleven 6/2011 Lees publicatie 16Home